برنامه ریزی کاربری اراضی شهری جهت توسعه پایدار و عدالت اجتماعی

مقدمه

در شهرسازی سه مفهوم از تراکم قابل توجه است

1) تراکم جمعیت: نسبت جمعیت منطقه به مساحت منطقه

2) تراکم ساختمانی مسکونی: نسبت سطح زیر بنای ساختمانهای مسکونی به مساحت منطقه

3) تراکم ساختمانی: نسبت سطح زیربنای ساختمانها (مسکونی و غیر مسکونی) به مساحت منطقه

تعیین انواع تراکم در سطح شهر و پیشنهاد آن به عنوان ضابطه ای برای جایگزینی جمعیت و تاسیسات وابسته به آن در طرح های توسعه شهری از اهمیت زیادی برخوردار است. جامعه شناسان در مورد نحوه پراکندگی تراکم و اثرات تراکم زیاد بر جمعیت، معتقد هستند که تراکم دارای یک سلسله اثرات مثبت و منفی می باشد. اثرات منفی تراکم زیاد را در روابط غیر صمیمی افراد و معاشرت خشک مردم با یکدیگر، ایجاد سر و صدا و نارسائی های روانی، گرانی زمین و اجاره خانه، بزهکاری و جنایت، امکان مخاطرات بهداشتی و بروز بیماری های واگیر دار می دانند. تاثیرات مثبت تراکم را در تراکم سرمایه وجمعیت در کنار یکدیگر، امکان ایجاد شبکه های برق و آب وبهداشت و امکان اجرای برنامه های عمرانی و توسعه شبکه های ارتباطی ونتیجتا رشد شهرها تفسیر می کنند. یکی از نکات مهمی که میبایست در نظر داشت این است که در قسمتهائی از یک شهر اگر به افزلیش طبقات ساختمانی مسکونی و غیر مسکونی به اندازه ای بیش از حد قابل قبول اقدام شود، معنایش آن است که تاسیسات وتجهیزات شهری مثل شبکه های آب و برق و فاضلاب و غیره نیز میبایستی افزایش یابد و اگر نه بین جمعیت منطقه و خدمات و تسهیلات به نوعی نارسائی به وجود خواهد آمد و بحران شروع می شود. بنابراین تعیین تراکمها ضمن آنکه در رابطه مسائل اقتصادی وفیزیکی قرار دارد از نظر اجتماعی نیز دارای اهمیت است. در این تحقیق سعی بر آن شده تا امکان افزایش تراکم ساختمانی در منطقه 4 شهر شیراز بررسی شود.