فرمت فایل: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش
بیان مسالهبا
شروع زندگی مشترک و ایجاد رابطه زناشویی، رضایت زناشویی به متغیری مهم در
رابطه با کیفیت زندگی بدل می شود. رضایت زناشویی یک متغیر نگرشی است و
بنابراین یک خاصیت فردی زن و شوهر محسوب می شود. رضایت زناشویی فرآیندی است
که در طول زندگی زوجین به وجود می آید و لازمه آن انطباق سلیقه ها، شناخت
ویژگی های شخصیتی، ایجاد قواعد رفتاری و شکل گیری الگوهای مراوده ای است.
(خدابخش احمدی و همکاران، 1384). بدین ترتیب می توان گفت: زوجینِ دارای
رضامندی، در حیطه های گوناگون زندگی با همدیگر توافق دارند. این چنین زن و
شوهرهایی از نوع و سطح روابط عاطفی شان راضی هستند، پای بندی های مذهبی
مشترکی دارند، وقت و مسائل مالی خودشان را به خوبی برنامه ریزی ومدیریت می
کنند، در مسائلی که اختلاف نظر دارند، مصلحت زندگی و خانواده را بر مصلحت
خود ترجیح داده، از انعطاف پذیری بالایی برخوردارند، از نوع و کیفیت گذران
اوقات فراغت و رفت وآمد با اقوام و دوستان رضایت دارند و در نهایت، در
تعداد و نوع تربیت فرزندان با هم اشتراک نظر دارند. اهمیت کیفیت زندگی
زناشویی یا همان رضامندی و نارضامندی زناشویی، در تأثیر آن بر سلامت روانی و
جسمانی پدیدار می شود. مطالعات نشان داده است که رضامندی و یا نارضامندی
زناشویی، بر بسیاری از ابعاد زندگی فردی و اجتماعی تأثیر می گذارد، برای
مثال، نتایج مطالعات در محدوده تأثیر جسمانی نشان داد، افراد متأهل که
زندگی شان پایدار بوده و استحکام بیشتری داشته، عموماً عمر طولانی دارند،
از نظر جسمانی سالم ترند، شاد هستند و بیشتر احتمال دارد که از سرطان نجات
یابند. (خدابخش احمدی و همکاران، 1384). افراد متأهل که زندگی شان پایدار
بوده و استحکام بیشتری داشته و از رضامندی زناشویی بالایی برخوردارند.
بیشتر عاطفی اند و در مقایسه با افراد ناسازگار، کمتر دچار مشکلات روان
شناختی می شوند.